Sunday, March 15, 2009

ไปดูมาแล้ว..ความจำสั้น แต่รักฉันยาว (Best of Times)

เก็บเอามาเล่าให้เพื่อนๆ ฟังอีกเช่นเคย วันที่2มี.ค.52 นัดกันกับพี่ไก่ที่เซ็นทรัลลาดพร้าว พี่ไก่นี่เป็นพี่สาวที่น่ารักมาก รู้จักกันมาก็หลายปี ตั้งแต่ทิพย์ยังทำงานอยู่ที่บริษัททีพีไอ จนมาทำงานที่ใหม่นี่ก็ปาเข้าไปจะ6ปีละ ก็ไปหาอะไรอร่อยๆ กินกันประสาคนโสด อิอิ..และแล้วพี่สาวเราก็แจ้งข่าวล่ามาแรงทำเอาเราหงอยลงไปทันที "พี่มีแฟนแล้วนะ.." ห๊า!..พระเจ้ากลั่นแกล้ง มาแย่งพี่สาวเราไปอีกละ ทีนี้เราจะไปไหนมาไหนก็ไม่สะดวกเหมือนเคยแล้วสิ เฮ้อ! ก็ได้แต่สงสารตัวเอง..คุยกันจนหมดเรื่องจะคุย ไปดูหนังกันดีกว่า เจอหนังเรื่องนึงชื่ออ่านดูแล้วเออ น่าสนใจดี..ความจำสั้น แต่รักฉันยาว..ที่สำคัญมีหมามีคิ้วด้วย 555+ อ้าว เข้าวันที่5 นี่นา ก็เลยต้องดูเรื่องอื่นแก้ขัดไปก่อน ตั้งใจว่า วันที่5ต้องไปดูให้ได้..ที่ไหนล่ะ พอวันที่5 งานยุ่งซะนี่เหนื่อยก็เหนื่อย ไปดูวันถัดไปก็ได้ ไม่เป็นไรวันเดียวเอง..
วันที่6มี.ค.52 ได้เวลา4โมงเป๊ะ ก็รีบเก็บของโทรตามพี่กุ้งไปดูหนังเดอะมอลล์กันดีกว่า..พี่กุ้งนี่ก็เป็นพี่สาวที่น่ารักอีกคนนึงเหมือนกัน ทำงานที่เดียวกัน พักอยู่ห้องใกล้ๆกัน ก็เลยไปไหนมาไหนด้วยกันค่อนข้างบ่อย ครั้งนี้กล้าชวนแบบกะทันหันเพราะว่าแฟนพี่แกไม่อยู่ไปต่างประเทศ เราก็เลยถือโอกาสแอบพาพี่กุ้งเที่ยวซะเลย..อิอิ..ไปถึงเดอะมอลล์ พี่กุ้งบอกพี่ไม่ดูอ่ะเรื่องความจงความจำอะไรเนี่ย เด็กๆ เพ้อฝัน..ว่าซะเสียเลย สรุปคือพี่แกจะดูหนังฝรั่ง เรื่องอะไรจำไม่ได้แล้ว เราก็เลย..เอาก็เอาพี่ งั้นเราแยกกันดูคนละโรงละกัน เจอกัน3ทุ่ม หนังจบนะพี่.. หลังจากที่ได้ดูสมใจแล้วก็เอามาพูดให้ฟังกันซะหน่อย หนังเค้าก็ใช้ได้นะ บางฉากทำเอาน้ำตาซืมเลยก็มี คนที่ชอบหนังแนวโรแมนติค/ดรามา ไม่น่าพลาดนะ ขอบอก..ยิ่งเพลงประกอบภาพยนต์ที่พี่เบิร์ดร้อง ชื่อเพลง..จะได้ไม่ลืมกัน.. ฟังแล้วซึ้งสุดๆ ได้ฟังทีไรก็ซึ้งกินใจทุกที..และก็อดไม่ได้ที่จะแบ่งปันให้เพื่อนๆ ได้ชมกัน..เชิญชมกันได้เลยนะคะที่ Video Bar ค่ะ

No comments:

Post a Comment